Op 1 januari 2011 is de werkkostenregeling, afgekort WKR, ingegaan. Sinds 1 januari 2015 moeten alle werkgevers de
regeling verplicht toepassen. Het doel van het invoeren van de werkkostenregeling was primair het verlichten van de
administratieve lasten voor werkgevers en het verminderen van de uitvoeringskosten van de Belastingdienst.
Voor de introductie van de werkkostenregeling in 2011 bestond er een woud van negenentwintig verschillende regels voor de
verschillende vergoedingen en verstrekkingen. Dat werd daardoor voor werkgevers en voor de Belastingdienst steeds
moeilijker bij te houden, te controleren en te handhaven. Bij het fietsplan alleen al moest worden getoetst hoever de
werknemer van zijn werk woont, in welke mate hij de fiets voor het woon-werkverkeer gaat gebruiken, of en wanneer hij
eerder deel had genomen en of hij de fiets wel zelf zou gaan gebruiken.
De werkgever hoeft vergoedingen en verstrekkingen onder de werkkostenregeling niet langer per werknemer bij te houden,
maar kan dat organisatiebreed doen. Het oude systeem van losse en onbelaste vergoedingen en verstrekkingen aan
werknemers is daarmee komen te vervallen.
Na het volgen van deze e-learning ben jij in staat om:
- aan te geven wanneer sprake is van een belaste of onbelaste vergoeding of verstrekking;
- belaste en onbelaste vergoedingen en verstrekkingen op de juiste wijze te verwerken;
- uiterlijk in de eerste loonaangifte van het volgende jaar de eventueel verschuldigde eindheffing aan te geven en te betalen.